Voor een schrijfproject ben ik al een tijdje bewust mensen aan het observeren. Niet van achter een struik, of door een gat in een krant. Nee, gewoon spelenderwijs in het dagelijks leven. Het intrigeert me óf en zo ja, in hoeverre uiterlijkheden verbonden zijn aan bepaalde karaktereigenschappen.
De karakters uit mijn verhalen zijn over het algemeen geen geheim voor me. Maar hoe geef ik zo'n figuur behoorlijk gestalte? Hoe kan ik laten zien hoe iemand in elkaar zit?
Natuurlijk door de manier van praten en handelen. Maar daarnaast speelt ook het uiterlijk een rol.
Hoe ruikt iemand, bijvoorbeeld. Maar ook, hoe klinkt iemand. En klinkt een persoon altijd hetzelfde. In wat voor houding staan mensen tijdens het praten. Kijken ze elkaar aan, luisteren ze werkelijk naar elkaar? Raken ze elkaar aan bij het praten, of draaien ze zich juist onbewust weg.
Dit soort uiterlijkheden zou ik zelfs met terugwerkende kracht nog kunnen observeren. Hier heb ik voelsprieten voor.
Mijn observaties moesten zich dan ook gaan richten op de meer 'oppervlakkige' uiterlijkheden. Hoe verzorgd is iemand, welke kledingstukken worden gedragen, welke stof is favoriet. Hoe zitten de haren: keurig gekapt of iets te nonchalant?
Er zitten zoveel aspecten aan iemands uiterlijk. In het bewust worden daarvan ligt voor mij een grote uitdaging, aangezien ik dergelijke uiterlijkheden niet bijster interessant vind.
Aldus aan het observeren geslagen. En wat blijkt: aan het uiterlijk valt toch echt iets af te lezen over het innerlijk. Vooroordelen zijn heus ergens op gebaseerd. Linkse medemensen worden niet voor niets 'geitenwollensokken' genoemd. Waarom is me dat niet eerder opgevallen?
Maar ook op een subtieler vlak is waar te nemen hoe iemand in het leven staat, door te kijken naar zijn/haar uiterlijkheden. Het observeren geeft veel inzicht. Uiterlijkheden zijn inderdaad niet los te zien van bepaalde karaktereigenschappen.
Dat maakt uiterlijkheden opeens interessant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten