Schrijven
Hoe het voelt? Als een afwezigheid van je lichaam. Je bent
wat je denkt, wat je maakt. Bij echte inspiratie bestaat er geen wereld om je
heen. Geen realiteit. Je zit achter je computer en vol overgave proef je, ruik
je en voel je de woorden.
Als je geïnspireerd schrijft, krijgen de gebeurtenissen in
je hoofd alle ruimte. Je ontvangt ze zoals ze zich aandienen. Je probeert ze
niet een bepaalde richting in te drukken, maar behandelt ze met groot respect.
Dankbaar dat ze je willen vereren met hun aanwezigheid. Langzaam maar zeker vertellen
de afzonderlijke gebeurtenissen gezamenlijk hun verhaal. Schrijven vereist
altijd een opperste concentratie, een duidelijke focus en vooral welgemeende
aandacht. Zodra je iets in twijfel trekt, of als je bewust van koers probeert te
veranderen, komt de inspiratie in opstand. Het is de kunst om de woorden te
vangen, niet te veroordelen.
Juist deze vluchtigheid maakt het schrijven zo ontzettend de
moeite waard. Want je wordt gedwongen het moment met beide handen vast te pakken,
je volledig te focussen op het hier en nu. Er is geen kans om plannen te maken
voor de toekomst, of terug te kijken op teleurstellingen. Je leeft, je beleeft.
Wat als we het leven van alledag, het echte leven, konden
benaderen zoals een schrijver zijn inspiratie? In plaats van druk doende te
zijn met dirigeren, zouden we aandacht hebben voor ieder moment. Ons leven
proeven, ruiken en voelen. Ons leven over ons heen laten komen, bewust beleven.
Maar in het echte
leven heb je altijd een keus. Ieder moment van de dag bestaat uit beslissingen
nemen. Ga je rechtsaf of linksaf, doe je eerst de voortuin of de boodschappen,
word je belastingadviseur of moeder?
In tegenstelling tot
'De Inspiratie' protesteert het echte leven niet als we alles naar onze hand
willen zetten. Het echte leven lijkt dat zelfs van ons te verlangen.
Maar wat nou, als we zouden beslissen dat we het echte leven voortaan anders gaan benaderen? Want
die keuzevrijheid hebben we ook. Op een paar duidelijke hoofdlijnen na, laten we het leven
verder gewoon op ons afkomen.
We maken voor onszelf een wensenlijst met
maximaal vijf aandachtspunten. Onderwerpen die we het belangrijkst vinden, die
bepalend zijn voor het 'slagen' van ons leven. Daar hoeft niemand lang over na
te denken, dat voel je diep van binnen. Op basis van die paar punten richt je
je leven in, maak je de noodzakelijke keuzes. Door het overige laat je je
verrassen. Je consumeert ieder ogenblik, door het vol overgave over je heen te
laten komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten