zaterdag 4 januari 2014

Schrijven en Leven

Schrijven
Hoe het voelt? Als een afwezigheid van je lichaam. Je bent wat je denkt, wat je maakt. Bij echte inspiratie bestaat er geen wereld om je heen. Geen realiteit. Je zit achter je computer en vol overgave proef je, ruik je en voel je de woorden.
  Als je geïnspireerd schrijft, krijgen de gebeurtenissen in je hoofd alle ruimte. Je ontvangt ze zoals ze zich aandienen. Je probeert ze niet een bepaalde richting in te drukken, maar behandelt ze met groot respect. Dankbaar dat ze je willen vereren met hun aanwezigheid. Langzaam maar zeker vertellen de afzonderlijke gebeurtenissen gezamenlijk hun verhaal. Schrijven vereist altijd een opperste concentratie, een duidelijke focus en vooral welgemeende aandacht. Zodra je iets in twijfel trekt, of als je bewust van koers probeert te veranderen, komt de inspiratie in opstand. Het is de kunst om de woorden te vangen, niet te veroordelen.

Juist deze vluchtigheid maakt het schrijven zo ontzettend de moeite waard. Want je wordt gedwongen het moment met beide handen vast te pakken, je volledig te focussen op het hier en nu. Er is geen kans om plannen te maken voor de toekomst, of terug te kijken op teleurstellingen. Je leeft, je beleeft.

Leven 
Wat als we het leven van alledag, het echte leven, konden benaderen zoals een schrijver zijn inspiratie? In plaats van druk doende te zijn met dirigeren, zouden we aandacht hebben voor ieder moment. Ons leven proeven, ruiken en voelen. Ons leven over ons heen laten komen, bewust beleven.
  Maar in het echte leven heb je altijd een keus. Ieder moment van de dag bestaat uit beslissingen nemen. Ga je rechtsaf of linksaf, doe je eerst de voortuin of de boodschappen, word je belastingadviseur of moeder?
  In tegenstelling tot 'De Inspiratie' protesteert het echte leven niet als we alles naar onze hand willen zetten. Het echte leven lijkt dat zelfs van ons te verlangen.

Maar wat nou, als we zouden beslissen dat we het echte leven voortaan anders gaan benaderen? Want die keuzevrijheid hebben we ook. Op een paar duidelijke hoofdlijnen na, laten we het leven verder gewoon op ons afkomen.
  We maken voor onszelf een wensenlijst met maximaal vijf aandachtspunten. Onderwerpen die we het belangrijkst vinden, die bepalend zijn voor het 'slagen' van ons leven. Daar hoeft niemand lang over na te denken, dat voel je diep van binnen. Op basis van die paar punten richt je je leven in, maak je de noodzakelijke keuzes. Door het overige laat je je verrassen. Je consumeert ieder ogenblik, door het vol overgave over je heen te laten komen.

Ik weet hoe het is om te schrijven. Het smaakt naar zoveel meer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten