Mijn man
vertrok naar Hellendoorn en een uur later botste ik letterlijk tegen een andere
man op. Eentje met een hond. Hij keek me een moment gepikeerd aan, wat bij de
omstandigheid paste. Ik mompelde halfslachtig een verontschuldiging, maar de man
marcheerde verbeten verder. Onze affaire leek daarmee afgerond, en ik nam de
gelegenheid te baat hem grondig na te kijken. Een lange, slanke man van middelbare
leeftijd. Iets te verzorgd.
Plots
draaide hij zich om. De hond liep door, maar werd met een klein rukje aan de
riem verwittigd.
'Doe de groeten aan je vriendin Carolien',
sprak de man. Ik veronderstelde dat hij het tegen mij had.
'Van wie?', vroeg ik daarom.
'Van die man met die mooie hond', zei hij.
Daarna stiefelde hij voldaan verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten