woensdag 2 juli 2014

En zo kwam het dat Lindsey die avond niet naar huis liep...

Ga weg, kom terug

Zodra haar glas leeg was, wilde ze haar tas pakken en de kroeg stilletjes verlaten. Maar plotseling stonden ze weer voor haar. De meiden wild springend, de jongens met half gesloten ogen, de mist nog rondom hen. Dat ze naar de Markt gingen, een of ander studentenfeest. Toen Lindsey zichtbaar aarzelde, zei Corinne net iets te hard: 'je doet het jezelf ook wel een beetje aan, hè'. De jongens proestten onbedaarlijk, de meiden likten aan hun vingers en schikten hun wenkbrauwen. Dus Lindsey ging mee. Naar het studentenfeest. Alweer. En tegen alle verwachtingen in werd de schuchtere secretaresse het meisje dat het hardst lachte, na drie biertjes al. De jongens drentelden plotseling om haar heen; Corinne werd pijnlijk verwaarloosd. En natuurlijk voelde het goed. Ja, dit deel voelde altijd goed.