dinsdag 29 september 2020

De groep (fragment)

 


De tweede keer trok hij haar zachtjes mee, weg van de groep en van de menigte. Zoals hij de eerste keer al had willen doen, had moeten doen. Ze liet zich meevoeren, zuchtte genoeglijk in het vooruitzicht van de stilte, die versterkt zou worden door piepende oren en een nadreunende buik. Stilte maakte alles mooier, vond ze, intiemer en eerlijker. Nu ze tegenover elkaar zaten, keek ze hem voor het eerst die avond aan.

  'Wat doen we hier?' vroeg hij.
  Ze fronste rimpels in haar voorhoofd.
  'In de groep bedoel ik', vervolgde hij. 'Wat doen wij in deze groep?
  Ze wreef een haarlok achter haar oor en keek naar de grond.
  'Het is de muziek denk ik. Alleen nog de muziek', zei ze.
  Hij knikte. 

Ze wisten het allebei: de muziek was al lang niet meer genoeg. De muziek was veranderd, zij waren veranderd. De groep was eigenlijk helemaal geen groep meer, maar feitelijk drie groepjes ineen. En hij. En zij.

Hij boog zich naar zijn tas en haalde een fles rum tevoorschijn.
  'Doe je mee?' vroeg hij terwijl hij de fles in haar richting stak.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten