Muziekvoorstelling (voor basisscholen)

Hedendaagse fabel, bestemd voor basisscholen

Thema's: Pesten, Spanje

Dit verhaal heb ik in 2011 geschreven als basis voor een muziekvoorstelling, in opdracht van pianoduo Sfogato (http://www.sfogato.nl/). De uitgangspunten van het verhaal lagen vast: Spanje, hedendaagse fabel, pesten, anders zijn, interactief deel, stierenvechten, verteller met stukjes dialoog, hommel, katten, vogels en schapen erbij, duidelijke boodschap, bestemd voor kinderen vanaf 6 jaar, en vooral natuurlijk de muziek. Het was nog best een uitdaging om met al deze elementen tot een lopend verhaal te komen. Maar ontzettend leuk om te doen!

************************************************************************************************************

= Spaanse muziek =

We zijn in Spanje, op een warme zomeravond. Overal waar we kijken zien we gras, wat bloemen, en hier en daar een boom. De zon staat laag aan de hemel. Het is hier heel stil, de dieren liggen al op één oor.

Of, wacht eens, wat beweegt daar? Daar, in de verte, bij die omgevallen boom. Zie je het? Laten we eens dichterbij gaan kijken, maar wel op je tenen lopen hoor, en stil zijn.

Oh, nu zie ik het goed. Op de boomstam zitten drie katten. Eentje rekt zich uit, een ander likt aan zijn poot, maar de middelste zit kaarsrecht. Volgens mij gaat hij iets vertellen.

= Kattenduet =

Het geklaag van de katten heeft de andere dieren wakker gemaakt. De stier, de schapen en wat vogels staan inmiddels ook bij de boomstam.

  ‘Er moet iets gebeuren, dit kan zo niet langer’, roept de zwarte kater. ‘We hebben een plan nodig om van hem af te komen. Een hommel kan toch overal wonen? Nou, mooi niet bij ons!’

De stier begrijpt het geklaag niet.

  ‘Wat is er mis met de hommel’, vraagt hij goedig.

Meteen beginnen alle dieren door elkaar heen te praten. De schapen klagen dat ze de hele dag achterna gezeten worden door de hommel. Het liefst gaat hij op hun neus zitten en lacht ze uit omdat schapen niet kunnen vliegen.

Tegen de vogels botst hij telkens expres op, en de katten maakt hij bang door te zeggen dat hij ze in hun staart zal prikken.

Geen enkel dier ontkomt aan het geplaag van de hommel.

= Flight of the Bumble Bee =

De volgende ochtend ligt de stier gemoedelijk op een plukje gras te kauwen. Dit is zijn favoriete deel van de dag. Alle andere dieren slapen nog, dus niemand komt hem storen. Zo kan hij rustig nadenken en verzinnen wat hij eens zal gaan doen vandaag. Een eindje wandelen misschien? Of op bezoek bij de schapen? Erg druk heeft deze stier het nooit, en het liefst ligt hij, net als nu, rustig in het gras een beetje te dromen.

= Don’t worry be happy =  (dit lied hebben de leerlingen ingestudeerd zodat ze mee kunnen zingen)

De ogen van de stier vallen half dicht, zijn mond kauwt nauwelijks nog. Even lijkt het erop dat hij terug in slaap zal vallen. Maar dan ziet hij plotseling vanuit zijn ooghoeken een klein stipje in de lucht. Er onderaan wappert een rode lap. Met een ruk komt de kop van de stier omhoog en zijn ogen schieten wagenwijd open. Zonder het te willen, springt hij op en graaft met zijn poot in het gras. Dreigend blaast hij wolkjes lucht uit zijn neusgaten. Met zijn kop omlaag blijft hij het stipje volgen, tot hij ziet wat het is. Of liever gezegd: wíe het is.

Het is de hommel, en hij zwaait met een rode zakdoek. Ook al is het maar een klein lapje, de stier wordt er toch helemaal wild van. Hij briest en schudt met zijn kop, hij schraapt met zijn poot het gras kapot.

 

  ‘Hou op! Doe die lap weg! Daar word ik gevaarlijk van!’, roept de stier.

  ‘Weet ik’, lacht de hommel.

Met een brede grijns op zijn gezicht roept hij ‘Olé!’ en wappert met de doek recht voor de stier zijn ogen.

De stier neemt een aanloop en stormt op de hommel af. Maar vlak voordat hij de rode lap kan raken, vliegt de hommel een stukje omhoog.

  ‘Mispoes!’ roept de hommel, en hij bromt er uitdagend bij.

De stier is radeloos. Hij wíl niet rennen, hij wíl niet vechten, maar de rode lap maakt hem zo wild dat hij niet anders kan.

= Muziek stierenvechten =

Tien minuten later ligt de stier hijgend op de grond, helemaal moe van het rennen. En de hommel? Die ligt ernaast. Hij bromt niet meer, zijn vleugels liggen uitgestrekt in het gras.

Wat is er gebeurd? Heeft de stier hem dan toch geraakt met zijn sterke hoorns?

Is hij….?

Welnee! Wat denk jij, zo’n lap is natuurlijk veel te zwaar voor een hommel. Wel twintig keer moest hij snel omhoog vliegen om niet geraakt te worden door de stier. Wat een spierpijn zal die kleine hommel krijgen.

Zo liggen ze daar een tijdje naast elkaar in het gras. Ze kijken elkaar aan, en opeens begint de stier keihard te lachen. Zó hard, dat de hommel van schrik een meter de lucht in vliegt.

  ‘Haha, dat was een goede grap!’ De stier giert het uit van het lachen.

  ‘Je-je… je vond het leuk?’, stamelt de hommel.

Een traan schiet uit het oog van de stier en valt precies op de hommel. Blub, zegt die, en hij krabbelt snel naar een droger stukje gras.

  ‘Ik heb nog nooit zoiets grappigs meegemaakt, een hommel die een stier temt! Wat superknap van jou, zeg!’

Snel kijkt de hommel de andere kant op, want van trots kleurt zijn hele gezichtje rood.

  ‘Zoiets aardigs heeft nog nooit iemand tegen me gezegd’, de hommel praat zachtjes.

  ‘De meeste dieren vinden me stom, alleen maar omdat ik klein ben. Of ze zijn bang voor me, omdat ik kan prikken. Maar ik wil helemaal niet prikken of plagen’.

De hommel kijkt dromerig voor zich uit.

  ‘Ik zou zó graag ook eens mee willen doen als jullie een spelletjesdag houden…’

De hommel zucht eens diep, en richt daarna hoopvol zijn hoofdje op naar de stier.

Maar… de stier is verdwenen, zo maar weggelopen.

  ‘Zie je wel’, fluistert de hommel, ‘iedereen vindt me stom…’

= Treurige muziek =

Ondertussen is de stier naar de omgevallen boom gerend. Hij heeft een geweldig idee, dus hij roept alle dieren bij zich. Hij vertelt ze dat hij een groot feest geeft, mèt picknick. Speciaal voor een nieuwe vriend. Iedereen is uitgenodigd!

Allemaal helpen ze graag een pootje mee. De katten zorgen voor de tapas, de vogels voor de muziek. En de schapen, zij hebben altijd wel wat te kletsen, dus zij zorgen voor de gezelligheid.

De stier gaat snel aan de slag om de slingers op te hangen. Ook pakt hij een klein cadeautje in. De dieren rennen door elkaar, het is een drukte van jewelste.

= Carnaval des animaux =

En dan is het zover. Alles is geregeld en het feest kan beginnen.

Alleen, wie is nou die nieuwe vriend? Weten jullie het?

Natuurlijk! De kleine hommel! Kijk, daar komt hij net aangevlogen.

  ‘Nee, niet omdraaien en wegvliegen!’ roept de stier.

  ‘Dit feest is speciaal voor jou, jij bent onze eregast.’

De hommel kan het bijna niet geloven. Voorzichtig komt hij dichterbij. Ook de andere dieren zijn erg verbaasd. De hommel, die plaaggeest? Is híj de nieuwe vriend van de stier?

Maar de stier geeft snel zijn cadeau en roept vrolijk: ‘Voor de grappigste en moedigste hommel van Spanje!’

Opnieuw bloost de hommel van trots.

De muziek begint te spelen, en alle dieren feesten tot laat in de middag met hun nieuwe vriend, de hommel.

En de hommel? Die heeft nooit meer iemand geplaagd.

= Carnaval des animaux =

EINDE